شب چهارم:حر دلاور

پس تو سر بالا کن از مهمان ما

وی به چشمت روشنای جان ما

تو از اول حر ما بودی بیا

راه گم کردی کجا بودی؟ بیا

شب پنجم: اصحاب امام حسین

پیش چشمم تو را سر بریدند

دستهایم ولی بی رمق بود

بر زبانم در آن لحظه جاری

قل اعوذ برب الفلق بود